Sunns bullar og bullar og bullar og bullar....

Ég er búin að gera alveg stórmerkilega uppgötvun. Hún er sú að það er alveg skemmtilegra að læra hluti bara upp á grínið en að læra þá af því mann langar í einhverja gráðu.

Við Katrín skelltum okkur á kaffihús um daginn og vorum þá reyndar að hittast í fyrsta skipti í skammarlega langan tíma. Á öðrum kaffibolla minntist hún á einhvern áfanga í skólanum sem hún sagði að væri algjört hell og að hún væri til í að gera hvað sem er til að sleppa við hann en það væri bara ekki hægt. Svo stakk hún upp á því, að ég held í gríni, að ég myndi bara koma með henni í tíma og þannig gætum við allavega setið saman sveittar yfir verkefnunum. Það sem Katrín gerði sér ekki grein fyrir er að aðgerðaleysið er alveg að fara með mig svo ég sagði bara já! Hún tók þetta já mitt nú ekki alvarlegar en svo að hún sendi mér ekki einu sinni glósurnar svo ég mætti bara galvösk í tíma 2 og skildi varla bofs í því sem maðurinn var að tala um. Það var eitthvað um samninga og vexti og gums sem ég hef aldrei spáð neitt í áður og mig vantaði allar skilgreiningar sem fóru fram í fyrsta tíma. En þar sem ég var nú að þessu til að þjálfa heilasellurnar hvort sem er fylgdist ég bara geðveikt vel með og var svona aðeins farin að átta mig á þessu þegar tíminn var búinn. Ég hafði bara aldrei gert mér grein fyrir því heldur að það væri svona gagnlegt að fylgjast með í fyrirlestri, hingað til hef ég eiginlega bara sótt þá annað hvort til að friða samviskuna eða leggja mig af því kennarinn hafði svo þægilega sofurödd. Svo fór ég aftur í tíma í dag, búin að fá glósurnar sendar og m.a.s. lesa þær....sem er annað sem ég fattaði aldrei að væri sniðugt að gera á meðan ég var sjálf í námi.

Ég skil þetta kannski ekkert í botn, en finnst a.m.k. gaman að læra þetta - þótt þetta sé þannig námsefni að mér þætti það örugglega drepleiðinlegt ef ég væri að þessu af illri nauðsyn - og hver hefur ekki gott af því að kunna að reikna verð á hlutabréfum þó maður muni aldrei nýta sér þá hæfni? Nú bíð ég bara spennt eftir fyrsta verkefninu! Vá aldrei bjóst ég við að nota orðin bíða, spennt og verkefni í sömu setningu - ekki segja neinum frá þessu!

Nú er liðið ár og tveir dagar síðan síðasta færslan í hópi nokkurn veginn reglulegra færslna birtist hér og því varla til heppilegri tími til að endurvekja kannski þetta blogg. Kannski er lykilorðið - ef þessir tveir aðdáendur mínir villast einhvern veginn til þess að lesa þetta, ekki hoppa hæð ykkar af hamingju - þetta er aðeins óljóst loforð sem leyfilegt er að svíkja.

Ég er pinkulítið týnd í sambandi við hvað ég vil eiginlega gera í lífinu. Búin að komast að því að verkfræðin gerir mig bara þunglynda og mér finnst sjómennskan miklu skemmtilegri....enn þá. Það er alveg ljóst að ég ætla mér ekki að vera sjómaður allt mitt líf þó það sé rosa gaman að prófa þetta. Þannig að nú er ljóst að stefnan er tekin til útlanda í nám næsta haust. Þá er bara stóra spurningin - hvað vil ég læra? Er búin að velta þessu soldið mikið fyrir mér síðan ég komst að því að frystitogarasjómennska var ekki sú rífandi skemmtun sem ég hafði gert mér í hugarlund og er eiginlega engu nær. Á tímabili var skásta hugmyndin að fara að læra ljónatamningar - pabbi bjóst víst alltaf við að ég myndi fara í þá áttina. Þar sem mér fannst það ekkert mjög raunhæfur kostur ákvað ég að skella mér í 8000 króna áhugasviðskönnun hjá námsráðgjöfinni. Þvílík endemis peningasóun!

Ég grínaðist soldið með það áður en ég fór í könnunina að hún myndi bara leiða í ljós að ég yrði ætti að verða verkfræðingur - starfið sem ég er að flýja. Og viti menn! Orðin engineer, mechanics og construction koma öll fyrir meira en einu sinni í upptalningum á störfum sem eiga að vekja áhuga minn á hinum ýmsu levelum (auglýsi eftir sambærilegu orði á íslensku).  Annað sem kom oft fyrir var military - en það hjálpar mér voða lítið líka, nema ég ákveði að fara frönsku útlendingahersveitina eða hvað sem þetta heitir, sem mér finnst reyndar ekkert alveg óspennandi kostur en það væri heldur ekkert svona framtíðarstarf frekar en sjómennskan. Enn eitt sem kom sterkt inn hjá mér var writing and mass communication, og voilá hér er ég. Ef ég hef svona gífurlegan áhuga á þessu, þá er kannski alveg eins sniðugt að reyna að skrifa eitthvað á meðan ég er hvort eð er bara að láta mér leiðast.

Svo sagði þessi könnun mér fullst af hlutum um sjálfa mig sem ég vissi fyrir. Kannski var ég bara með of miklar væntingar en ég er a.m.k. hundfúl út í þennan 8000 kall sem mér finnst ég hafa hent í ruslið.

Tha er eg komin til Svithjodar i heimsoknarferdina miklu til Helgu og Malle. Og eg er byrjud ad blogga sem hlytur ad thyda ad mer leidist jafn mikid og i gomlu vinnunni sem er ekki gott.

Aetladi ad taka lest til Lundar beint af flugvellinum i Stokkholmi thegar eg lenti rett eftir hadegi i dag, en thar var mer sagt ad thad vaeri bara allt uppselt, eg aetti ad profa a adallestarstodinni i Stokkholmi. Svo eg tok rutu thangad og fann midasoluna og thar var mer lika sagt ad thad vaeri allt uppselt. Jibbi!!! En eitthvad var laust i lestina sem fer kl. 11 i kvold og er af einhverjum astaedum 7 og halfan tima a leidinni a medan hinar eru bara 4. En hvad um thad, eg bara keypti soleidis mida svo eg kem til Helgu eldsnemma i fyrramalid i stadinn fyrir um kvoldmatarleitid i kvold. Tha var bara ad eyda thessum 9 timum i stokkholmi. Thar sem Malle byr her var eg soldid bjartsyn a ad thetta yrdi bara hinn finasti dagur en hun er ekki med sima stelpan (hvernig er haegt ad vera ekki med sima?!?!) svo eg sendi henni e-mail um stoduna og sagdi henni ad hringja i mig....sem hun hefur ekki gert. Tha akvad eg nottla ad fyrsta mal a dagskra vaeri ad finna ser einhvern saemilega kosi bar og fa ser ol og sigo. Eg held eg hafi verid buin ad labba i ruman klukkutima thegar eg fann eitthvad sem gat hugsanlega flokkast undir saemilega kosi bar, for thar inn og keypti mer bjor. Svo settist eg nidur med bjorinn minn og bad um oskubakka, en neinei, Sviar eru ad sjalfsogdu ein af thessum asnathodum sem eru bunar ad banna reykingar a borum. Og ekki ma madur fara med bjorinn ut i hurd heldur svo eg drakk halfan bjor, for svo ut a gotu og reykti eina rettu, for svo inn og klaradi bjorinn og byrjadi svo bara aftur ad labba...i thetta skiptid ekki einu sinni ad leita ad bar thvi thad er ekkert varid i bjor sem ma ekki reykja med. Kikti i einhverjar budir (eins og mer finnst thad nu gaman), keypti ekki neitt og rafadi meira um. Fann svo bio og akvad ad thad hlyti ad vera agaetis daegrastytting. Borgadi mig inn a naestu syningu af Pirates of the Carribean sem er by the way dyrara en ad fara i bio heima a islandi. Svo beid eg i svona halftima og for svo inn i sal og sofnadi i auglysingunum og bara vaknadi ekki aftur fyrr en myndin var buin-svo thar var 1000 kronum vel varid. Reyndar grisadi eg a alveg retta myndi fyrir svona starfsemi thvi hun var alveg 2 og halfur timi og thar med fekk eg lengri svefntima fyrir peningana mina. Svo kom eg bara hingad a internetid og nuna a eg bara eftir ad drepa 2 tima i thessari borg alein. Veit bara ekkert hvar mig langar ad drepa tha thegar thad ma hvergi reykja.

En djofull hlakka eg til ad koma upp i thessa lest a eftir og sofa i 7 tima og vakna svo i Lundi med felagsskap af Helgu, Eddu og fleiri furdufuglum.

Var Dilana ekki eitthvað grunsamlega fljót að jafna sig af rifna kálfanum sínum? Reyndar fannst mér líka hálfundarlegt í síðustu viku hvernig hún virtist geta gert allt við fótinn nema stíga í hann - pabbi var ekki sparkandi út í loftið rétt eftir að hann reif sinn kálfa allavega. Það sem fólk gerir til að reyna að vinna einhverja samúð eftir að hafa sýnt heiminum hvað það er mikið bitch inni við beinið!

Ok, magni kominn á svið...best að fara að horfa...